استاندارد های حسابداری چیست؟
استاندارد حسابداری هدف استاندارد تجویز مبنایی برایارائه صورت های مالی با مقاصد عمومی یک واحد تجاری به منظور حصول اطمینان از قابلیت مقایسه با صورت های مالی سایر واحد های تجاری می‌باشد
برای دستیابی به این هدف دراین استاندارد ملاحظات کلی درخصوص نحوه ارائه صورت های مالی رهنمود هایی درباره ساختاران ها وحداقل الزامات درخصوص محتوای صورت های مالی ارائه شدهاست.
چگونگی شناخت اندازه گیری وافشایمعاملات وسایر رویداد های خاص در سایر استانداردهای حسابداری ارائه میشود .
۱٫استاندارد حسابداری شماره یک هدف های صورت های مالی ارائه اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده درباره وضعیت مالی عملکرد مالی وانعطاف پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیفی گسترده ازاستفاده کنندگان صورت های مالی در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع شود.
صورت های مالی همچنین نتایج ایفای وظیفه مباشرت
مدیریت یا حسابدهی آن ها را در قبال منابعی که در اختیارشان قرار گرفته است نشان میدهد.
به منظور دستیابی به این هدف در صورت های مالی یک واحد تجاری اطلاعاتی درباره موارد زیر ارائه میشود:
دارایی ها بدهی ها
حقوق صاحبان سرمایه در امد ها
هزینه ها جریان های نقدی
۲٫استاندارد حسابداری شماره دو اطلاعات تاریخی مربوط به جریان وجوه نقد میتواند
در قضاوت نسبت به مبلغ زمان ومیزاناطمینان از تحقق جریان های وجوه نقد اتی بهاستفاده کنندگان صورت های مالی کمک کند.
اطلاعات مزبور بیانگر چگونگی ارتباط بین سواد اوری واحد تجاری وتوان ان جهت ایجاد وجه نقد و در نتیجه مشخص کننده
کیفیت سود تحصیل شده توسط واحد تجاری است.
علاوه بر این تحلیل گران و دیگر استفاده کنندگان اطلاعات مالی اغلب به طور رسمی یا غیر رسمی مدل هایی
را برای ارزیابی ومقایسه ارزش فعلی جریان های وجه نقد اتی واحد های تجاری به کار می برند.
اطلاعات تاریخی مربوط به جریان وجوه نقد می تواند جهت کنترل میزان دقت ارزیابی های گذشته مفید واقع شود
و رابطه بین فعالیت های واحد تجاری ودریافت ها و پرداخت های ان را نشان دهد
۳٫استاندارد حسابداری شماره سه درآمد عملیاتیبنابر تعریف ارائه شده در فصل سوم مفاهیم نظری گزارشگری مالی درامد عبارت است
از افزایش در حقوق صاحبان سرمایه بجز مواردیکه به اورده صاحبان سرمایه مربوط میشود.
مفهوم درامد هر دوگروه درامد عملیاتی و درامد غیرعملیاتی را دربرمی گیرد.
درامد عملیاتی عبارت از درامدی است که از فعالیت های اصلی و مستمر واحد تجاری حاصل می گردد وبا عناوین مختلفی از قبیل فروش حق الزحمه سود تضمین شده سود سهام وحق امتیاز مورد اشاره قرار میگیرد
۴٫استاندارد حسابداری شماره چهار ذخایر بدهی های احتمالی ودارایی های احتمالی هدف این استاندارد
اطمینان از بکارگیری معیار های شناخت ومبانی اندازه گیری مناسب درمورد ذخایر بدهی های احتمالی
ودارایی هایاحتمالی ونیز افشای اطلاعات کافی در یادداشت های توضیحی برای درک بهتر ماهیت زمان بندی
و مبلغ ان ها توسط استفاده کنندگان صورت های مالی می باشد.
۵٫استاندارد حسابداری شماره پنج حسابداری ورویداد های بعد از تاریخ ترازنامه استاندارد حساب داری شماره ۵با عنوان رویداد های بعد از تاریخ ترازنامه که در تاریخ تیرماه ۱۳۸۵توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است
جایگزین استاندارد حساب داری شماره ۵با عنوان رویداد های بعد از تاریخ ترازنامه مصوب ۱۳۷۹میشود
والزامات ان در مورد صورت های مالی که دوره مالی ان ها ازتاریخ ۱۳۸۵/۱/۱و بعد از ان شروع میشود، لازم الاجراست .
۶٫استاندارد حسابداری شماره شش گزارش عملکرد مالی هدف این استاندارد ملزم کردن واحدهای تجاری به انعکاس مشخص وبارز برخی عناصر عملکرد مالی است تا به درک استفاده کنندگان صورت های مالی از عملکرد مالی واحد تجاری طی یک دوره کمک کند
و مبانی جهت ارزیابی عملکرد مالی و جریان های نقدی اتی برای آحسابدار ن ها فراهم آورد
۷٫استاندارد حسابداری شماره هفت حسابداری موجودی مواد و کالا موجودی مواد و کالا بخش عمده ای از دارایی های بسیاری از واحد های تجاری را تشکیل میدهد.
بنابراین ارزشیابی و انعکاس موجودی مواد و کالا اثر با اهمیتی در تعیین وارائه وضعیت مالی وعملکرد مالی واحد های
۸٫استاندارد حسابداری شماره هشت حسابداری پیمان های بلند مدت هدف این استاندارد تجویز نحوه حسابداری
درآمد ها وهزینه های مرتبط با پیمان های بلند مدت در صورت های مالی پیمانکار است.
به دلیل ماهیت فعالیت موضوع پیمان های بلند مدت تاریخ شروع پیمان و تاریخ تکمیل ان معمولا در دوره های مالی متفاوتی قرار میگیرد.
بنابراین مسئله اصلی درحسابداری پیمان های بلند مدت تخصیص درآمد ها وهزینه های پیمانبه دوره هاییاست که در ان دوره ها عملیات موضوع پیمان اجرا میشود.
این استاندارد معیارهایش ناخت مندرج در مفاهیم نظری گزارشگری مالی را جهت تعیین زمان شناخت در امد و هزینه‌های پیمان به عنوان اقلام صورت سود و زیان به کار میگیرد.
این استاندارد همچنین رهنمود هایی را برای اعمال این معیارها ارائه میکند
۹٫استاندارد حسابداری شماره نه کمک های بلا عوض دولت باید برای حسابداری کمک های بلا عوض دولت و سایر اشکال کمک های دولتی بکار گرفته شود.
الزامات این استاندارد همچنین میتواند به عنوان بهترین الگوی عمل حسابداری کمک های بلا عوض وسایر اشکال کمک دریافتی
۱۰٫استاندارد حسابداری شماره ده دارایی های ثابت مشهود تجویز نحوه حسابداری دارایی های ثابت مشهود است
تا استفاده کنندگان صورت هایمالی بتواند اطلاعات مربوط به سرمایه گذاری واحد تجاری در این دارایی ها و تغییرات ان را تشخیص دهند.
موضوعات اصلی در حسابداری دارایی های ثابت مشهود عبارت از شناخت دارایی تعیین مبلغ دفتری ان وشناخت هزینه استهلاک و زیان کاهش ارزش دارایی است.
۱۱٫استاندارد حسابداری شماره یازده افشای اطلاعات اشخاص وابسته تعیین الزامات افشا در صورت های مالی واحد تجاری برای جلب نظر استفاده کنندگان به این امر است
که وضعیت مالی عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری ممکن است تحت تاثیر وجود اشخاص وابسته و معاملات ومانده حساب های فی مابین قرار گرفته باشد.
این استاندارد درسال ۸۶ تجدید نظر شده است .
۱۲٫استاندارد حسابداری شماره دوازده حسابداری مخارج تامین مالی هدف این استاندارد تجویز نحوه عمل حسابداری مخارج تامین مالی است.
براساس این استاندارد مخارج تامین مالی عموما بلا فاصله به عنوان هزینه دوره شناسایی میشود
به استثنای مواردی که این مخارج به حساب دارایی واجد شرایط منظور می گردد.
۱۳٫استاندارد حسابداری شماره سیزده نحوه ارائه دارایی های جاری و بدهی های جاری از جمله اطلاعات مفیدی که میتواند
در تحلیل وضعیت مالی واحد تجاری برای استفاده کنندگان صورت های مالی مفید واقع شود
ارائه جداگانه دارایی های جاری وبدهی های جاری در تراز نامه است.
معمولا به مازاد دارایی های جاری بر بدهی های جاری خالص دارایی های جاری یا سرمایه در گردش و به مازاد بدهی های جاری بر دارایی‌های جاری خالص بدهی های جاری اطلاق میشود .
۱۴٫استاندارد حسابداری شماره چهارده حسابداری سرمایه گذاری ها به نحوه حسابداری سرمایه گذاری ها و الزامات افشای اطلاعات مربوط می پردازد
حسابداری سرمایه گذاری در کلیه واحد های تجاری باید طبق الزامات این استاندارد انجام شود.
این استاندارد نحوه حسابداری سرمایه گذاری در واحد های تجاری فرعی و وابسته در صورت های مالی تلفیقی را تعیین نمی کند
لیکن در خصوص نحوه حسابداری سرمایه گذاری های پیشگفته در صورت های مالی واحد تجاری اصلی کاربرد دارد
مگر در مواردی که در استاندارد های حسابداری مربوط به سرمایه گذاری در واحد های تجاری فرعی و وابسته نحوه عمل دیگری تجویز شده باشد .
۱۵٫استاندارد حسابداری شماره پانزده حسابداری تسعیر ارز یک واحد تجاری میتواند فعالیت های خارجی خود را به دو طریق انجام دهد.
واحد تجاری ممکن است معاملاتی به ارز انجام دهد یا دارای عملیات خارجی باشد.
برای انعکاس معاملات ارزی و عملیات خارجی در صورت های مالی واحد تجاری باید
معاملات ارزی و صورت های مالی عملیات خارجی به واحد پول گزارشگری (ریال) تسعیر شود.
موضوعات اصلی در حسابداری معاملات ارزی و عملیات خارجی عبارت از این است
که چه نرخی برای تسعیر به کار گرفته شود واثار مالی ناشی از تغییر نرخ
ارز چگونه در صورت های مالی شناسایی شود
۱۶٫استاندارد حسابداری شماره شانزده دارایی های نامشهود تجویز نحوه حسابداری دارایی های نامشهوداست.
موضوعات اصلی در حسابداری دارایی های نامشهود عبارت از معیارها و زمان شناخت دارایی تعیین مبلغ دفتری (شاملهزینه استهلاک) وموارد افشاست.
صورت های مالی تلفیقی وحسابداری سرمایه گذاری در واحد های تجاری فرعی
۱۷٫استاندارد حسابداری شماره هفده صورت های مالی تلفیقی با عنوان صورت های مالی تلفیقی
وحسابداری سرمایه گذاری در واحد های تجاری فرعی که درتیرماه ۱۳۸۵توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصویب شده است.
جایگزین استاندارد حسابداری شماره ۱۸ قبلی میشود
و الزامات ان درمورد صورت های مالی که دوره مالی ان ها از تاریخ ۱۳۸۵/۱/۱ و بعد از ان شروع می شود
لازم الاجراست
۱۸٫استاندارد های حسابداری شماره هجده حسابداری ترکیب های تجاری طبق این استاندارد
کلیه ترکیب های تجاری باید با استفاده از روش خرید به حساب گرفته شود.
بنابراین واحد تحصیل کننده دارایی ها و بدهی های قابل تشخیص واحد تحصیل شده را
به ارزش منصفانه آن ها در تاریخ تحصیل شناسایی میکند.
افزون براین سر قفلی نیز شناسایی و مستهلک میگردد و درمورد آن ازمون کاهش ارزش نیز صورت میگیرد.
۱۹٫استاندارد حسابداری شماره نونزده حسابداری سرمایه گذاری در واحد های تجاری وابسته این استاندارد
باید برای حسابداری سرمایه گذاری در واحد های تجاری وابسته در صورت های مالی تلفیقی وصورت های مالی جداگانه واحد سرمایه گذار بکار گرفته شود.
الزامات این استاندارد در مورد کلیه واحد های سرمایه گذار ازجمله شرکت های تخصصی سرمایه گذاری کاربرد دارد
۲۰٫استاندارد حسابداری شماره بیست حسابداری اجاره ها
۱٫هدف این استاندارد تجویز رویه های حسابداری وافشای مناسب برای اجاره های
سرمایه ای و عملیاتی توسط اجاره دهنده و اجاره کننده است.
۲٫اجاره ابزاری است که واحد تجاری از طریق ان حق خرید یا استفاده از دارایی ها را به دست می اورد.
در قرار داد های اجاره به شرط تملیک اجاره دهنده موظف است در صورت عمل به
شرایط قرار داد توسط اجاره کننده مالکیت قانونی دارایی مورد اجاره را در پایان مدت اجاره به وی انتقال دهد.
۲۱٫استاندارد حسابداری شماره بیست و یک گزارشگری مالی میان دوره ای هدف این استاندارد تعیین حداقل محتوای گزارش مالی میان دوره ای
و تعیین اصول شناخت واندازه گیری قابل اعمال در تهیه صورت های مالی کامل یا فشرده میان دوره ای است.
گزارش مالی میان دوره ای به موقع و قابل اتکا اطلاعات مفیدی در رابطه با توان کسب سود
و ایجاد جریان های نقدی شرایط مالی ونقدینگی واحد تجاری برای سرمایه گذاران اعتبار دهندگان وسایر استفاده کنندگان فراهم اورد.
۲۲٫استاندارد حسابداری شماره بیست و دو حساب داری مشارکت های خاص باید برای حسابداری مشارکت های خاص
شامل نحوه ارائه دارایی ها بدهی ها درامدها و هزینه های مشارکت خاص در صورت های مالی
هر یک از شرکای خاص و سرمایه گذاران صرف نظر از نوع مشارکت خاص بکار رود.
۲۳٫استاندارد حسابداری شماره بیست وسه گزارشگری مالی واحد های تجاری در مرحله قبل از بهره برداری هدف این استاندارد تشخیص
واحد های تجاری در مرحله قبل از بهره برداری و تجویز گزارشگری مالی پارهای اطلاعات خاص درباره انها در مرحله قبل از بهربرداری است.
توضیح اینکه معیار های شناخت و اندازه گیری معاملات و سایر رویدادها مالی
و نیز بخش عمده گزارشگری مالی واحد های تجاری در مرحله قبل از بهربرداری و واحد تجاری در حال بهر برداری مشابه است.
۲۴٫استاندارد حسابداری شماره بیست و جهار گزارشگری بر حسب قسمت های مختلف:
هدف این استاندارد تجویز مبانی گزارشگری اطلاعات مالی بر حسب قسمت های مختلف یک واحد تجاری است.
این اطلاعات در مورد انواع مختلف محصولات و خدمات ارائه شده او نیز مناطق جغرافیایی مختلف عملیات واحد تجاری است
که به استفاده کنندگان صورت های مالی در موارد زیر کمک کند .
۲۵٫استاندارد حسابداری شماره بیست و پنج فعالیت های کشاورزی این استاندارد
درمورد تولید کشاورزی یعنی محصول برداشت شده از دارایی های زیستی
واحد تجاری تنها در زمان برداشت کاربرد دارد.
بعد از زمان برداشت تولید کشاورزی تابع الزامات استاندارد حسابداری شماره ۸ با عنوان حسابداری موجودی مواد و کالا یا سایر استاندارد های حسابداری مربوط
خواهد بود.
۲۶٫استاندارد حسابداری شماره بیست و شش طرح های مزایایی بازنشستگی کلیه صندوق های که متولی اجرای طرحهای مزایایی بازنشتگی می باشد.
از جمله سازمان تامین اجتماعی صندوق بازنشستگی کشوری و صندوق های شرکتها و سازمانها مشمول این استاندارد هستند.
طرح های مزایایی بازنشستگی که شخصیت حقوقی جداگانه ندارند نیز در صورت گزارشگری مستقل مشمول این استاندارد می باشد.
۲۷٫استاندارد حسابداری شماره بیست و هفت فعالیهای ساخت املاک حسابداری درامد و مخارج مرتبط با فعالیتهای ساخت املاک است.
موضوع اصلی این استاندارد شناخت و تخصیص در امد ها و مخارج فعالیتهای ساخت املاک در دروه های مالی انجام این فعالیت ست .
۲۸٫استاندارد حسابداری شماره بیست و هشت سود هر سهم هدف این استاندارد
تجویز ضوابط تعیین و اراِئه سود هر سهم به منظور بهبود قابلیت مقایسه عملکرد واحدهای تجاری مختلف در یک دوره ی گزارشگری و مقایسه عملکرد یک واحد تجاری در دوره های گزارشگری مختلف است.
اگر چه به دلیل کاربرد رویه های حسابداری متفاوت در تعیین سود اطلاعات مربوط به سود هر سهم محدودیتهای دارد
با این حال ثبات رویه در تعیین مخرج کسر در محاسبات مربوط به سود هر سهم گزارشگری مالی را بهبور می بخشد.
۲۹٫استاندارد حسابداری شماره بیست و نه دارایی های غیر جاری نگهداری برای فروش عملیات متوقف شد
الف)دارییهای که معیار های طبقه بندی به عنوان نگهداری شده برای فروش را احراز می کند.
به اقل مبلغ دفتری خالص ارزش فروش اندازه گیری و احتساب استهلاک چنین دارییهای متوقف می شود.
ب) دارییهای که معیار های طبقه بندی به عنوان نگهداری شده برای فروش را احراز می کند.
در ترازنامه و نتایج عملیات متوقف شد ذر صورت
سود زیان به طور جداگانه ارایه می شوند.
۳۰ استاندارد حسابداری شماره سی کاهش ارزش داریی ها هدف این استاندارد تجویز رویه هایی است
که واحد تجاری با بکار گیری انها اطمینان میابد داریی ها بیش از مبلغ بازیافتنی منعکس نمی شود.
یک دارایی صورتی کاهش ارزش دارد که مبلغ باز یافتنی ناشی ازفروش یا استفاده از داریی از مبلغ دفتری آن کمتر باشد.
طبق این استاندارد واحدتجاری باید زیان کاهش ارزش را شناسایی کنند.
این استاندارد همچنین الزامات برگشت زیان کاهش ارزش و افشای را تعیین می کند.
